De Austin Twelve, die een maatje groter was dan de Austin Ten, werd geïntroduceerd in 1921 en leverde ook het chassis voor de bekende voor-oorlogse Austin-taxi. Deze robuuste Twelve bleef naast de Light Twelve in productie tot in de jaren dertig en werd, na de introductie van de Light Twelve, als “Heavy Twelve” aangeduid. De motor was een 4-cilinder 1.861 cc met een vermogen van 12,8 pk en een aluminium carter. De carrosserieën werden gemoderniseerd in lijn met andere Austin-modellen. Er werden saloons en open versies aangeboden, waarbij de Twelve en de 16/6-versie, vaak uiterlijk niet van elkaar te onderscheiden zijn. Alleen het “Austin Six”-embleem gaf het verschil aan. De productie van de Heavy Twelve als privéauto stopte in 1935, maar ging door als taxichassis tot 1939. De Heavy Twelve stond bekend als een extreem degelijk voertuig en bewees die reputatie nog eens toen verschillende avonturiers met zo’n oude Austin lange reizen maakten naar Afrika en Azië .

Light Twelve (Four en Six)

De Light Twelve werd in 1931 geïntroduceerd als de Harley Saloon met een zescilinder monobloc-motor van 1.496 cc met een fiscaal vermogen van 13,9 pk. De eerste modellen hadden een versnellingsbak met 3 versnellingen. De latere versnellingsbak met vier versnellingen was een verbetering, maar zoals bij veel kleine zescilinderauto’s in die tijd, gaven de zes cilinders meer interne wrijving dan vermogenswinst. Daarom werden er wat later grotere 4-cilinder- en 6-cilindermotoren aangeboden.

Eind 1933 werd de Ascot sedan geïntroduceerd met een nieuw kofferbakdeksel, waar het reservewiel onder paste. Korte tijd waren zowel deze Ascot als de Harley leverbaar. Later in 1934 verscheen er een geheel vernieuwde Ascot, met een gestroomlijnde radiator en herziene carosserie in stijl met de nieuwste Austin-vormgeving.

In 1934 kon men voor de prijs van de Light Twelve kiezen voor één van drie motoren: 12/4: 1.535cc 11,9 pk, 12/6: 1.496cc 13,9 pk(tot 1936), 12/6 1.711cc 15,9 pk.

Andere Light Twelve-modellen waren onder meer de Open Road-tourer, Eton 2-zitter, Newbury Sports-tourer en Kempton Sports-sedan, bestelwagens en lichte vrachtwagens. Carrosseriebouwers zoals Gordon, Salmons, Tickford en Redfern boden speciale carrosserieën aan.Het Sports-model werd eerst alleen als 12/6 aangeboden met een eigen versie van de 13.9 en later de 15.9.

In 1936 werden weer nieuwe modellen volgens het “ New Program” geïntroduceerd, zoals de “New Ascot” 12 met 4-cilinder 11,9 pk en de Goodwood 14 met 6-cilinder 15,9 pk.

Als laatste werd er in 1939, net als bij de Ten GRQ en de Eight AR een totaal nieuw model HRB gelanceerd, getekend door Dick Burzi met Horizontale grille en motorkap uit één stuk. Dit ontwerp zou in 1945 worden voorzien van een 2200 cc kopklepmotor om als Sixteen BS1 in 1946 als miljoenste Austin te worden gebouwd.

Hieronder een aantal foto’s van de Austin Twelve in de club.

Heavy Twelve

Light Twelve four

Light Twelve Six

Zie ook: “12-14 HP ” van de Austin Ten Drivers club

Hieronder een overzichtstabel van de vierilinder Austin Light Twelve modellen vanaf 1932, gebaseerd op een uitgave door Austin in 1958 en 1961.

Hieronder een overzichtstabel van de Austin Light Twelve-Six modellen vanaf 1931 (gebaseerd op een uitgave door Austin in 1958 en 1961)