Startprobleem verhelpen van een Austin Twelve met een gemodificeerde Magneetontsteking.

Even in het kort: een magneet-ontsteking is een heel slimme ontsteking waarbij er geen accu in de auto hoeft te zitten. Dat was handig in de tijd dat auto’s nog geen elektrische lampen en ruitenwissers hadden: je kon de auto aanzwengelen en rijden zonder accu. Dit kon omdat in de magneetontsteking een magneet zit om stroom te maken, waar dan direct in hetzelfde doosje een dubbele spoel(bobine) zit en hele speciale platina contactpuntjes die ervoor zorgen dat de vonk naar een soort rotor gaat, die weer de vonk naar de bougies stuurt. Dit is een heel mooi systeem dat ook heel betrouwbaar is en zelfs nu nog wel gebruikt wordt in kleine vliegtuigen. De Magneetontsteking in deze auto was duidelijk al lang niet meer betrouwbaar, want het bleek dat hij al lang geleden was gemodificeerd om als een moderner systeem te werken, waarbij de magneet en de spoel waren losgekoppeld en er stroom van de accu naar de contactpuntjes liep en een “moderne” bobine en condensator deze functie van die in de magneet hadden overgenomen. Ik had dit nog nooit zo gezien, maar er wel over gelezen. Ik vond het wel een slimme verbouwing. Maar de auto startte nog steeds niet. We gingen dit probleem systematisch te lijf en constateerden dat er te weinig stroom naar de bobine ging en dus werd er een tweede accu naast de auto gezet. Er was ook twijfel of er wel benzine in de carburateur kwam, dus met een slang en een trechtertje werd er benzine in de vlotterkamer gedaan. Daarna werd er gestart en plofte er wel iets, maar niet op het juiste moment. Hij plofte in de carburateur en dan weer in de uitlaat. Het leek er wel op dat de ontsteking toch niet goed stond. Om te zien hoe de ontsteking stond wilden we op het vliegwiel het “bovenste dode punt” opzoeken, zodat we precies zouden kunnen zien waar de vonk terechtkwam(zie eerdere pagina over timing ). Met de slinger werd de motor rondgedraaid tot we het merkteken konden zien dat op het vliegwiel hoort te zitten. Helaas leek dat niet op de juiste plek te staan. Ik hield mijn duim op het bougiegat van de eerste cilinder en als het goed was zou de lucht mijn duim moeten wegduwen(compressieslag), maar dat gebeurde niet. Daarna hebben we het merkteken genegeerd en gewoon met een schroevendraaier en duim als testgereedschap de zuiger wel op het juiste hoogtepunt gezet. Als alles goed stond, zou de ontsteking ongeveer in deze positie van de motor moeten plaatsvinden. Om dit te controleren werd de verdeelkap van de ontsteking gehaald en toen kon ik zien dat de koolstift in de verdeler niet op de goede plek stond. Hij leek wel 180 graden er vanaf te staan. De magneet zit met via een rubber met fijne vertanding op de motor aangesloten, dus hij kan makkelijk in een andere positie worden gemonteerd. Ik dacht eerst dat we de hele ontsteking er anders op zouden moeten zetten, maar het leek er ook wel op dat de wyber-vormige schijf(rotorarm) er gewoon andersom op zou kunnen, omdat hij symmetrisch is en met twee kleine schroefjes vast zit. Inderdaad startte de auto na het omdraaien van de rotor al vrij snel. Eigenlijk liep hij ook direct goed, zodat alleen nog wat fijnafstelling nodig was .
C.L.